فراوانی اشریشیاکلی تولیدکننده شیگاتوکسین در بیماران با کولیت هموراژیک مراجعه کننده به بیمارستان های تهران (سال ۱۳۸۳)

زمینه و هدف :  اشریشیاکلی های تولیدکننده شیگاتوکسین (stec) به سروتایپ های مختلفo تعلق داشته و یکی از عوامل اتیولوژیک اسهال می باشند. سویه های stec نه تنها به عنوان عامل انتریت همراه با سالمونلاهای غیرتیفوئیدی و کمپیلوباکتر مطرح می باشند، بلکه عامل ایجاد دو عارضه مهم سندرم اورمی همولیتیک و کولیت هموراژیک نیز هستند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی اشریشیاکلی تولیدکننده شیگاتوکسین در بیماران با کولیت هموراژیک مراجعه کننده به بیمارستان های تهران بود.روش بررسی : در این پژوهش فراوانی اشریشیاکلی های تولیدکننده شیگاتوکسین (stec) در افراد با کولیت هموراژیک در دو جمعیت انسانی شامل افراد مبتلا به کولیت هموراژیک (گروه بیماران 70 نمونه) و افراد دارای اسهال (گروه کنترل 70نمونه)در 6 ماه اول سال 1383 مورد بررسی قرار گرفت. برای جستجوی ژن stx و یافتن سویه های stec از روش pcr و برای شناسایی سروگروپ های stec از روش آگلوتیناسیون روی لام با استفاده از آنتی سرم های اختصاصی استفاده گردید. سپس با تکثیر ژن flic و برش محصول pcr با آنزیم hhaι و مقایسه با بانک اطلاعاتی ژن flic سروتیپ های سویه ها مشخص گردید.یافته ها : 2 نمونه (9/2 درصد) از جمعیت بیماران مبتلا به کولیت هموراژیک و 12 نمونه (1/17 درصد) از جمعیت افراد اسهالی دارای stec بودند. این یافته ها حاکی از آن است که بین جداسازی stec و کولیت هموراژیک ارتباط معنی داری وجود نداشت. ولی بین اسهال و جداسازی stec رابطه معنی داری وجود داشت(05/0p<). سروتیپ هایی که دراین مطالعه جدا شدند عبارتند از: o142:h48 در گروه بیماران و o111:h23,o26:h4,o126:h6,o126:h47 در گروه کنترل که در هیچ گزارشی از آنها به عنوان عامل کولیت هموراژیک یاد نشده است.نتیجه گیری : با توجه به نتایج به دست آمده، رابطه مشخصی میان stec و کولیت هموراژیک در جمعیت مورد مطالعه این تحقیق مشاهده نشد. عدم وجود ارتباط بین جداسازی  stec و کولیت هموراژیک می تواند ناشی از عدم وجود سروتیپ های شایع در این عارضه مانند سروتیپo157:h7 در ایران باشد.